فهرست مطالب

فصلنامه اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی
پیاپی 23 (پاییز 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/09/05
  • تعداد عناوین: 8
|
  • المیرا آقاعلیپور، فرهاد فرح وش، بهرام میرشکاری، علیرضا عیوضی صفحات 235-248
    به منظور بررسی تاثیر استفاده از کودهای زیستی به جای کودهای شیمیایی جهت تغذیه ی بهینه ی محصولات زراعی، تحقیقی در سال زراعی 1387 به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکر ار روی گیاه لوبیا چشم بلبلی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل (شاهد، یاشیل، نیتراژین و نیتراژین+ یاشیل) به عنوان عامل A و 4 سطح کود شیمیایی نیتروژنه اوره (عدم مصرف کود نیتروژنه، مصرف 26.25، 52.5 و 75 کیلوگرم در هکتار کود اوره) به عنوان عامل B بودند. نتایج تجزیه واریانس تحت شرایط مزرعه ای نشان داد که بین سطوح عامل A (کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل) و سطوح عامل B (کود شیمیایی نیتروژنه) و اثرات متقابل بین سطوح مختلف این دو عامل (A و B) در صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در نیام، تعداد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال 5% وجود داشت و تیمار یاشیل + نیتراژین بیشترین اثرات مثبت را بر صفات مورد بررسی به جای گذاشت. بررسی سطوح عامل B نشان داد که مصرف 52.5 کیلوگرم اوره در هکتار حداکثر افزایش را در صفات مورد بررسی داشت. نتایج به دست آمده از اثرات متقابل سطوح مختلف عوامل A و B نشان داد که در کلیه صفات مورد مطالعه موثرترین ترکیب کودی به یاشیل+ نیتراژین با اوره به میزان 52.5 کیلوگرم در هکتار مربوط بود. به نظر می رسد مصرف کودهای زیستی و شیمیایی به تنهایی موجب افزایش معنی دار در کلیه صفات مورد بررسی نسبت به شاهد شدند، اما مصرف توام کودهای زیستی با شیمیایی بیشترین تاثیر را در کلیه صفات بررسی شده داشت.
    کلیدواژگان: کودهای زیستی، لوبیا چشم بلبلی، عملکرد، نیتراژین، یاشیل
  • مهدی رمضانی، رضا رضایی سوخت آبندانی صفحات 249-264

    به منظور بررسی تاثیر استفاده از کودهای زیستی به جای کودهای شیمیایی جهت تغذیه ی بهینه ی محصولات زراعی، تحقیقی در سال زراعی 1387 به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکر ار روی گیاه لوبیا چشم بلبلی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل (شاهد، یاشیل، نیتراژین و نیتراژین+ یاشیل) به عنوان عامل A و 4 سطح کود شیمیایی نیتروژنه اوره (عدم مصرف کود نیتروژنه، مصرف 26.25، 52.5 و 75 کیلوگرم در هکتار کود اوره) به عنوان عامل B بودند. نتایج تجزیه واریانس تحت شرایط مزرعه ای نشان داد که بین سطوح عامل A (کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل) و سطوح عامل B (کود شیمیایی نیتروژنه) و اثرات متقابل بین سطوح مختلف این دو عامل (A و B) در صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در نیام، تعداد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال 5% وجود داشت و تیمار یاشیل + نیتراژین بیشترین اثرات مثبت را بر صفات مورد بررسی به جای گذاشت. بررسی سطوح عامل B نشان داد که مصرف 52.5 کیلوگرم اوره در هکتار حداکثر افزایش را در صفات مورد بررسی داشت. نتایج به دست آمده از اثرات متقابل سطوح مختلف عوامل A و B نشان داد که در کلیه صفات مورد مطالعه موثرترین ترکیب کودی به یاشیل+ نیتراژین با اوره به میزان 52.5 کیلوگرم در هکتار مربوط بود. به نظر می رسد مصرف کودهای زیستی و شیمیایی به تنهایی موجب افزایش معنی دار در کلیه صفات مورد بررسی نسبت به شاهد شدند، اما مصرف توام کودهای زیستی با شیمیایی بیشترین تاثیر را در کلیه صفات بررسی شده داشت.

    کلیدواژگان: کودهای زیستی، لوبیا چشم بلبلی، عملکرد، نیتراژین، یاشیل
  • احمد مهربان، سید محسن موسوی نیک، ابوالفضل توسلی صفحات 265-278
    این آزمایش در سال 1386 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سیستان واقع در شهر زهک به اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل تلقیح بذور سورگوم با سویه های قارچ میکوریزا در سه سطح شامل M1= بدون تلقیح با میکوریزا (شاهد)، M2= تلقیح با سویه Glumus mossea و M3= تلقیح با سویه Glumus etanicatum، و ارقام سورگوم در سه سطحC1 = رقم محلی سیستان، C2= رقم اصلاح شده KGS 25 و C3= رقم اصلاح شده KGS 29 بودند. نتایج نشان داد بیشترین میزان صفات اندازه گیری شده در ارقام تلقیح شده با سویه های میکوریزا حاصل شد. به طوری که بالاترین مقدار این صفات برای ارتفاع گیاه (165.1 سانتی متر)، قطر ساقه (1.61 سانتی متر)، طول برگ پرچم (27.22 سانتی متر)، عرض برگ پرچم (3.67 سانتی متر) و عرض خوشه (5.00 سانتی متر) از سویه Glumus etanicatum حاصل شد، بیشترین مقدار طول خوشه (19.21 سانتی متر)، تعداد خوشه (2.51)، تعداد دانه در خوشه (10252.11)، وزن هزار دانه (17.56 گرم) و عملکرد دانه (1967.32 کیلوگرم در هکتار) از سویه Glumus mossea به دست آمد. در بین تیمارهای ارقام مختلف سورگوم نیز بیشترین طول و عرض برگ از رقم محلی و بالاترین عملکرد گیاه از رقم KGS 29 به دست آمد. برای سایر صفات اندازه گیری شده بین ارقام مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج آزمایش به منظور حصول بالاترین عملکرد سورگوم استفاده از سویه Glumus mossea در رقم KGS 29 می تواند در این منظقه از نظر زراعی مطلوب باشد.
    کلیدواژگان: اجزای عملکرد، سورگوم، عملکرد، میکوریزا
  • شیما سپاسی، کیومرث کلارستاقی، حسین ابراهیمی صفحات 279-288
    به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکردذرت دانه ای سینگل کراس 704، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در تابستان 1388 در حومه شهرستان دامغان واقع در استان سمنان اجرا شد. عوامل آزمایش شامل چهار سطح تنش خشکی به عنوان عامل اصلی (قطع آب در مرحله ساقه رفتن، قطع آب در مرحله ظهور گل تاجی (تاسل)، قطع آب در مرحله شیری شدن دانه و قطع آب در مرحله سخت شدن دانه) و چهار سطح تراکم بوته به عنوان عامل فرعی شامل 45، 60، 75 و90 هزار بوته در هکتار بودند. نتایج آزمایش نشان داد که ذرت با تحمل بهتر آخرین مرحله تنش خشکی عملکرد بیشتری تولید کرد. با اعمال تنش در مرحله سخت شدن دانه، تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه و تعداد ردیف دانه در بلال افزایش و با افزایش تراکم، عملکرد، تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه و تعداد ردیف دانه در بلال کاهش یافتند.
    کلیدواژگان: تراکم، ذرت دانه ای، قطع آب، عملکرد
  • الهام مقتدر، مظفر روستایی، علی فرامرزی، جعفر جعفرزاده، رقیه دست بری، رسول اسلامی، محمدباقر خورشیدی بنام صفحات 289-302
    به منظور مطالعه عملکرد دانه و اجزای آن در ژنوتیپ های گندم تحت شرایط دیم و آبیاری تکمیلی، این پژوهش با 16 لاین و رقم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 88-1387 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد مطالعه در محیط آزمایشی از نظر صفات تعداد پنجه بارور، ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل، طول غلاف برگ پرچم، تعداد سنبلچه بارور، تعداد سنبلچه غیر بارور، تعداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله، تعداد روز تا سنبله دهی، ویگور (قدرت رشد) در مرحله ساقه دهی، شاخص برداشت، و وزن هزار دانه اختلاف معنی داری وجود داشت. در شرایط دیم بیشترین میزان عملکرد دانه مربوط به لاین های شماره 4(91-142a 61/3/F35.70/MO73//1D13.1/MLT) و رقم آذر2 با 1895 و 1878کیلوگرم درهکتار و با یک بار آبیاری در زمان کشت لاین های شماره 4و7 (YUMAI13/5/NAI60/3/14.53/ODIN//CI13441) به ترتیب با 2132 و 2285 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه بیشتری داشتند. تجزیه خوشه ای به روش ward، ژنوتیپ های مورد مطالعه را در محیط دیم و آبیاری تکمیلی به ترتیب در چهار و سه گروه متمایز نمود. نتایج تجزیه علیت در شرایط دیم نشان داد که صفات ویگور در مرحله ساقه دهی، شاخص برداشت و تعداد دانه در سنبله بیشترین اثر مستقیم مثبت را بر عملکرد داشتند. همچنین در شرایط آبیاری تکمیلی بیشترین اثر مستقیم مثبت روی عملکرد، مربوط به صفت شاخص برداشت و وزن هزار دانه بود.
    کلیدواژگان: تعداد دانه در سنبله، شاخص برداشت، گندم، وزن هزار دانه، ویگور
  • وجیهه نریمانی، مهدی مین باشی معینی، زهرا پوری صفحات 303-322
    نظر به تنوع زیاد علف های هرز در مزارع گندم دیم و آبی استان آذربایجان شرقی و با هدف اطلاع از وجود علف های هرز غالب خاص و تهیه نقشه پراکنش آنها، مزارع گندم استان بر اساس روشی یکسان مورد بررسی و آماربرداری قرار گرفتند. طی نه سال (1379 تا 1388 ) در نوزده شهرستان موجود استان با فلورهای نسبتا متفاوت براساس سطح زیر کشت و مساحت مزارع حدود 231 مزرعه گندم آبی و دیم بررسی شدند. نتایج نشان داد که در مزارع گندم آبی و دیم این استان به ترتیب متجاوز از 112 و 137 گونه علف هرز متعلق به 101 جنس از 28 خانواده گیاهی وجود دارد. گونه های Galium tricornatum(بی تی راخ)،Chenopodium album (سلمه تره)، Descurania Sophia (خاکشیر)، Polygonum patulum (هفت بند)، Geranium tuberosum (شمعدانی وحشی) و Goldbachia laevigata (ناخنک) به ترتیب فراوان ترین علف های هرز پهن برگ مزارع گندم بودند. باریک برگ های غالب این مزارع را Eremopyrum bonaepartis (گارس)، Alopecurus myosuroide(دم روباهی کشیده)، Bromus tectorum (پشمکی) تشکیل داده و گونه های Acroptilon repens (تلخه)، Convolvulus arvensis ( پیچک صحرایی)، Salsola kali (علف شور)، Cardaria draba (ازمک ) و Lactuca serriola (کاهوک) از گیاهان هرز مزاحم به هنگام برداشت گندم هستند. در مجموع، نتایج این بررسی نشان دادکه مدیریت علف های هرز مزارع گندم استان در وضعیت مطلوبی قرار ندارند و مدیریت رستنی های مزاحم قبل از برداشت گندم در پایین ترین حد می باشد.
    کلیدواژگان: استان آذربایجان شرقی، گندم آبی و دیم، علف هرز غالب، نقشه پراکنش، GIS
  • نعیم جمشیدی، امیرحسین شیرانی راد، فاطمه تخت چین، پریسا ناظری، مهدی غفاری صفحات 323-338
    به منظور ارزیابی ارقام کلزا در شرایط تنش خشکی،آزمایشی در دو سال به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در منطقه کرج اجرا گردید. در این پژوهش، آبیاری به عنوان عامل اصلی در دو سطح شامل آبیاری معمول (80 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و تنش خشکی به صورت قطع آبیاری از مرحله خورجین دهی و ارقام به عنوان عامل فرعی در 12 سطح شامل ارقام Licord، Okapi، SLM046، RGS003، Hyola420، Option500، Orient، Opera، Hyola401، زرفام، طلایه و ساریگل بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی در بوته، تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، عملکرد دانه و عملکرد روغن و افزایش شاخص برداشت گردید، در حالی که تاثیر معنی داری بر درصد روغن دانه نداشت. ارقام مورد آزمون از نظر تمام صفات مورد ارزیابی تفاوت معنی داری با هم داشتند. ارقام زرفام و SLM046 در شرایط آبیاری معمول به ترتیب با 3771 و 3727 کیلوگرم در هکتار و در شرایط تنش خشکی به ترتیب با میانگین 2705 و 2663 کیلوگرم در هکتار، بیشترین عملکرد دانه را داشتند. ارقام مذکور از نظر عملکرد روغن نیز تحت هر دو تیمار آبیاری بالاترین میزان صفت یاد شده را به خود اختصاص دادند. بنابراین، می توان ارقام زرفام و SLM046 را به عنوان ارقامی با ثبات تولید قابل قبول در شرایط معمول و نیز شرایط تنش بعد از خورجین دهی معرفی نمود.
    کلیدواژگان: تنش خشکی، شاخص برداشت، عملکرد دانه، کلزا
  • یاسر مومنی قزلعاشق، حسن منیری فر صفحات 339-352
    به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد ذرت و صفات وابسته به آن، آزمایشی در قالب طرح کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. کرت های اصلی شامل چهار رژیم آبیاری (بدون تنش، تنش در مرحله 6 تا 7 برگی، تنش در مرحله گلدهی و تنش در مرحله پر شدن دانه) و کرت های فرعی شامل چهار رقم هیبرید ذرت (سینگل کراس 704، 604، 500 و دابل کراس 370) بودند. نتایج همبستگی ساده نشان داد که اکثر صفات مورد بررسی همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد داشتند. رگرسیون گام به گام و تجزیه علیت در متوسط شرایط تنش نشان داد که صفت وزن بلال دارای بالاترین اثر مستقیم بر عملکرد دانه و دارای اثرات غیرمستقیم و مثبت از طریق صفات قطر بلال، ارتفاع گیاه، میانگین قطر ساقه و وزن چوب بلال بر عملکرد دانه است. با اعمال تنش در مرحله 6 تا 7 برگی، وزن بلال دارای بالاترین اثر مستقیم و مثبت بر عملکرد دانه و دارای اثرات غیرمستقیم از طریق صفات ارتفاع گیاه، طول گل آذین نر و طول بلال بر عملکرد دانه بود. همچنین، در شرایط تنش در مرحله پرشدن دانه، صفت وزن 300 دانه دارای بیشترین اثر مستقیم و مثبت بر عملکرد دانه و دارای اثرات غیرمستقیم و مثبت از طریق تعداد دانه و عمق دانه بر عملکرد دانه بود.
    کلیدواژگان: تجزیه علیت، تنش خشکی، ذرت، عملکرد
|
  • E. Agaalipour, F. Farahvash, B. Mirshekari, A. Eivazi Pages 235-248
    This study was conducted to determine the application of biofertilizers¡ instead of chemical fertilizer¡ for optimal cowpea nutrition. It was performed in a factorial experiment based on Randomized Complete Block Design with three replications at Agricultural Research Center of West Azarbaijan¡ Iran during growing season of 2008-2009. Experimental treatments consisted of 4 rates of biofertilizers (without fertilizer ¡ Yashil chemical fertilizer¡ Nitragine biofertilizer¡ Yashil㘫歪ࢧ) as factor A and 4 rates of nitrogenous chemical fertilizer( 0¡ 26.25¡ 52.5 and 75 kg/ha urea) as factor B. Analysis of the results showed that there were significant differences between rates of factor A (Nitragin biofertilizers Yashil chemical fertilizer) and rates of chemical fertilizers and interaction between different levels of factor(A and B) for grain yield¡ number of grain per pod¡ number of grain per plant¡ number of pod per plant¡ 1000- grain weight and harvest index at 5% level of probability. It was also revealed that the effect of Yashil㘫歪ࢧ treatment was highly positive. The results showed that application 52.5 kg/ha urea highly increased on traits. The results obtained from interaction of different levels of factor AÍB indicated that application of 52.5 kg/ha urea and Yashil Nitragin combination had the highest effects on all traits. With regard to this results¡ it can be said that application of biofertilizers with chemical fertilizers had maximum increase in all traits under study.
    Keywords: Biofertilizer, cowpea, Nitragin, Yashil, Yield, Yield components
  • M. Ramezani, R. Rezaei Sokht, Abandani Pages 249-264

    This study was conducted to determine the application of biofertilizers, instead of chemical fertilizer, for optimal cowpea nutrition. It was performed in a factorial experiment based on Randomized Complete Block Design with three replications at Agricultural Research Center of West Azarbaijan, Iran during growing season of 2008-2009. Experimental treatments consisted of 4 rates of biofertilizers (without fertilizer , Yashil chemical fertilizer, Nitragine biofertilizer, Yashil㘫歪ࢧ) as factor A and 4 rates of nitrogenous chemical fertilizer( 0, 26.25, 52.5 and 75 kg/ha urea) as factor B. Analysis of the results showed that there were significant differences between rates of factor A (Nitragin biofertilizers Yashil chemical fertilizer) and rates of chemical fertilizers and interaction between different levels of factor(A and B) for grain yield, number of grain per pod, number of grain per plant, number of pod per plant, 1000- grain weight and harvest index at 5% level of probability. It was also revealed that the effect of Yashil㘫歪ࢧ treatment was highly positive. The results showed that application 52.5 kg/ha urea highly increased on traits. The results obtained from interaction of different levels of factor AÍB indicated that application of 52.5 kg/ha urea and Yashil Nitragin combination had the highest effects on all traits. With regard to this results, it can be said that application of biofertilizers with chemical fertilizers had maximum increase in all traits under study.

    Keywords: Biofertilizer, cowpea, Nitragin, Yashil, Yield, Yield components
  • A. Mehraban, S.M. Moussavi Nik, A. Tavassoli Pages 265-278
    To evaluate the influence of vesicular arbuscular mycorrhizal (VAM) on yield and yield components of three sorghum cultivars, a factorial experiment based randomized complete block design with four replications was carried out in 2007, at the Agricultural Research Center of Zahak, Iran. The treatments were different mycorrhiza species in three levels: without mycorrhiza (M1), Glomus etanicatum (M2) and G. mosseae(M3) and three cultivars of sorghum: local cultivars (C1), KGS25 (C2) and KGS29 (C3). The results showed that all of the traits measured were increased by inoculation of cultivars with mycorrhiza. The highest plant height (165.1 cm), stem diameter (1.61 cm), flag leaf length (27.22 cm), flag leaf width (3.67 cm) and ear width (5.00 cm) was obtained by inoculation of seed with Glumus etanicatum, and highest ear length (19.21 cm), ear number (2.51), seed number per ear (10252.11), 1000-seed weight (17.56 g) and grain yield (1967.32 kg/ha) by using Glumus mossea. The highest leaf width and length belonged to local cultivar, and the highest seed yield to KGS 29 cultivar. However, differences of other traits among sorghum cultivars were not significant. Based on the experimental results it can be concluded that highest grain yield may be obtained by inoculating seeds of KGS 29 with Glumus mossea.
    Keywords: mycorrhiza, Sorghum, Yield, yield components
  • Sh. Sepasi, K. Kelarastaghi, H. Ebrahimi Pages 279-288
    To study the effects of different levels of irrigation cuttings and plant densities on yield , and yield components of corn (SC 704), an split plot experiment based randomized complete block design, with three replication was conducted in Damghan, Iran. Main plots were 4 cuttings of irrigation: (jointing, tasseling, milking and seed hardening stages) and sub plots consisted of four plant density: 45000, 60000, 75000 and 90000 plants per hectare). Result showed that corn tolerated the last of irrigation cutting as corn pared to its cutting at other stages and has increased yield. Cutting of irrigation at seed hardening stage, increased number of seeds per ear row, number of rows per ear, and 100 kernel weight. While when plant density increased seed yield, number of seeds per row, number of rows on ear, and 100 kernel weight decrease.
    Keywords: Corn, cutting water, Density, Yield
  • E. Mogtader, M. Roostaei, A. Faramarzi, J. Jafarzadeh, R. Dastbori, R. Eslami, M.B. Khorshidi Benam Pages 289-302
    In order to study grain yield and yield components of 16 advanced wheat lines under rainfed and supplementary irrigation conditions, this research was conducted in randomized block design with 3 replications at Maragheh Research Station during 2008-09 seasons. Analysis of variance revealed significant differences for date to heading, plant height, 1000 kernel weight, tiller number, spike length, seed number per spike, spikelet number per spike, peduncle length, harvest index, leaf, sheath length and grain yield. Results also showed that the lines No. 4 (91-142 a 61/3/F35.70/MO73//1D13.1/MLT) and 16 (Azar2) with 1895 and 1878 Kg/ha, lines No. 4 and 7 (YUMAI13/5/NAI60/3/14.53/ODIN//CI13441) with 2132 and 2285 Kg/ha had highest grain yield under rainfed and supplementary irrigated conditions respectively. Based on results these 16 lines and cultivars were grouped in 4 and 3 distinct classes using Ward’s Method of cluster analysis under rainfed and irrigated conditions. Path analysis indicated that vigor at shooting stage, seed number per spike and HI were positive important traits to select lines for high yielding potential in this study. HI and TKW had also positive effects on grain under supplementary irrigation.
    Keywords: Harvest index, Seed per spike, TKW, Vigor, wheat
  • V. Narimani, M.M. Minbashi, Z. Pouri Pages 303-322
    Due to the large diversity of weeds in irrigated and rain fed wheat fields in East Azerbaijan province, Determining dominant specific weeds and prepare their distribution map, wheat fields were survey based on identical approach. During 9 years (from 2000 to 2009), in 231 wheat fields based on their sizes from 19 counties were selected and abundance of weed species were studied. The results showed that there were more than 112 and 137 species of weeds in irrigated and rain fed field belonging to 101 genera of 28 families. The most important dominant broad leaf weeds in rain fed and irrigated fields were: Galium tricornatum, Chenopodium album, Descurania Sophia, Polygonium aviculare, Geranium tuberosum, Goldbachia laevigata. Grass leaves weeds are Eremopyrum bonaepartis, Alopecurus myosuroides, Bromus tectorum. In addition weed genuses like Acroptilon repens, convolvulus arvensis, Salsola kali, cardaria draba, Lactuca serriola, arethemost prevalent weeds at harvesting time in the wheat fields of province. The results also showed that controlling measures of weeds in wheat fields of province is not satisfactory and their management methods prior to harvesting are even worse.
    Keywords: East Azerbaijan province, Dominant weeds, GIS, Irrigated, rain fed wheat, Weed distribution map
  • N. Jamshidi, A.H. Shirani Rad, F. Takht Chin, P. Nazeri, M. Ghafari Pages 323-338
    To evaluate tolerance of rapeseed cultivars under drought stress conditions, a split plot experiment based on RCBD with four replications was carried out for two years at Karaj, Iran. In this experiment, the effects of irrigation treatments in two levels as main plot such as normal irrigation and cutting irrigation from silique formation till end of growth and on varieties as sub plots in 12 levels including of Licord, Okapi, SLM 046, RGS 003, Hyola420, Option500, Zarfam, Orient, Opera, Talaye, Sarigol and Hyola401 were studied. The results showed that drought stress decreased plant height, branch per plant, siliques per plant, grains per siliques, 1000 seed weight and seed content; while it increased harvest index. Drought effect on seed oil percentage was not significant. Experimental results indicated that there is significant variation in all evaluated traits. SLM 046 and Zarfam produced highest yields under normal irrigation (3771 kg/ha and 3727 kg/ha) respectively and under drought stress condition (2705 and 2663 kg/ha) respectively. Also named cultivars in two irrigation treatments had the highest oil yield. Therefore, Zarfam and SLM046 can be reported as varieties with stable yields under both normal irrigation and stress conditions at silique stage of rapeseed varieties studied.
    Keywords: Drought stress, Grains yield, Harvest index, Silique, Rapeseed
  • Y. Momeni, H. Monirifar Pages 339-352
    This experiment was conducted to study the effects of water deficit stress on yield and yield components of four corn hybrids. The experiment was laid out in split plot using randomized complete block design with three replications. This experiment was carried out at east Azarbayjan Agriculture and Natural Resources Research Center in 2008. Treatments consisted of four irrigation levels (without stress, water stress at 6-7 leaves stage, stress at anthesis stage and stress at kernel filling stage) as main plots, and four corn hybrids (single crosses 704, 604, 500 and double cross 370) as sub-plots. Results of data analysis revealed that in general, most of the traits under stress conditions had negative and significant correlation whit grain yield. Results of stepwise regression and path analysis showed that under average conditions, selection for higher ear weight may improve yielding ability of selected genotypes. Under average conditions ear weight had greatest positive direct effect on grain yield, and positive indirect effects through ear diameter, plant high, mean stem diameter and cob weight on grain yield. Water deficit stress at 6-7 leaves stage, ear weight had greatest positive direct effect on grain yield and indirect effects through plant height, length of tassel and ear length on grain yield. Water deficit at kernel filling stage 300-kernel weight had greatest positive direct effect on grain yield, and positive in direct effects through number of grain and kernel depth on grain yield.
    Keywords: Corn, Drought stress, Path analysis, Yield